BERUNTUNG ANAK-ANAK KITA

Ini sebahagian daripada uniform sekolah tinggi di Turki. Setiap sekolah mempunyai uniform yang berlainan.

Semalam saya sempat ke sekolah tinggi di turki. Sekolah di Turki di bahagi pada 3 bahagian. Sekolah rendah dari 7-11 tahun, sekolah menengah rendah 12-14 tahun dan sekolah tinggi 15-17 tahun.
Sekolah Tinggi di Turki mempunyai uniform yang berlainan. Terpulang pada sekolah, negeri atau daerah. Kadangkala ada negeri yang memberi subsidi pakaian pada para pelajarnya. Saya bertanya suami kenapa pelajar perempuan sekolah tinggi uniformnya skirt dan lelaki pula berseluar panjang. Tidak sejukkan kalau musim salji. Suami menjawab..
"Inilah Turki yang mendakwa negara Islam dan mempunyai masjid di mana-mana.."
Wang yuran kemasukan ke sekolah tinggi bergantung pada status sekolah tersebut. Kalau sekolah kampung dan rendah kualitinya yuran kemasukan lebih kurang Rm3,500 dan kalau sekolah yang agak baik yuran kemasukannya sehingga RM20,000. Memang tidak percaya tetapi itulah hakikat kehidupan di negara Turki yang separuh berada di Asia dan separuh di Eropah ini.
Sekolah yang saya kunjungi ini mempunyai lima tingkat dan hanya mempunyai padang bola keranjang sahaja. Tidak ada padang bola sepak mahu tennis seperti di Malaysia.
Bilik darjahnya tidak mempunyai tingkap di dalamnya hanya ada tingkap yang kecil menghadap keluar. Tidak macam bilik darjah di seluruh Malaysia mempunyai tingkap di kiri kanan. Saya benar-benar berasakan seperti di dalam penjara.
Alangkah bertuahnya belajar di Malaysia, cuma anak-anak kita kadangkala malas mahu belajar. Cuba bayangkan kata suami, kalau ada 3 orang anak di sekolah tinggi? Mahu pengsan emak bapak bila semestar bermula!
Turki murah dengan textile. Mana-mana t-shirt dengan kualiti yang lebih baik dibandingkan dengan negara china dijual dengan harga RM10-20 sahaja. Tetapi mahu masuk ke tandas kita terpaksa membayar RM1-R=M1.50 setakat ini saya tidak pernah berjumpa dengan WC yang percuma di Turki ini. Bahkan mahu masuk ke tandas pun terpaksa membeli token dan memasukkan ke dalam mesin palang seperti menaiki LRT.
Saya memerhatikan setiap stesen minya, gas LPG yang biasa digunakan oleh kereta di sini dijual dengan harga yang berbeza. Total, BP dan sebagainya mempunyai harga yang berlainan. Ada yang menjual TL1.54, TL1.59 dan TL1.,49. Bila saya bertanya suami, dia sendiri tidak faham kenapa..he..he.
Esok saya akan ke Istanbul, bermalam dua hari di sana sebelum terbang pulang ke Malaysia. Saya sudah puas makan ceri dan sudah puas makan hamsis..

Hamsi, ikan yang bertulang lembut ini di jual dengan harga TL5 di Turki bersamaan RM12. Kecil-kecil sahaja.

Rasa tak sabar pulang ke Malaysia tapi saya tahu saya akan rindukan Turki yang serba murah buah-buahan dan sayur-sayurannya. Baru saya melawat bazar sebentar tadi, ceri sudah turun sehingga RM3 sekilo.

Hamsi ini biasanya dimasak goreng bertepung dimakan dengan roti, bawang dan tomato dan kalau suka letak perahkan air lemon di atasnya. Kalau di malaysia sudah pasti saya masak sambal..keh..keh..